Θέμα 2: Διαχείριση αμφιλεγόμενων ζητημάτων

Εκτός από τις προσεγγίσεις και στρατηγικές που αναφέρθηκαν προηγουμένως, είναι σημαντικό τα δύσκολα ζητήματα που αφορούν προκαταλήψεις, στιγματισμό και αντικρουόμενες απόψεις να διερευνώνται συλλογικά και όχι να αποσιωπώνται. Αυτή η προσέγγιση συνεπάγεται το ρίσκο να προσεγγίσετε ζητήματα που μπορεί να έχουν ως αποτέλεσμα:

  • Αμφισβητούμενους ισχυρισμούς
  • Αντικρουόμενες αξίες και πεποιθήσεις
  • Αμφισβητούμενα γεγονότα
  • Πολωμένες απόψεις
  • Σύγκρουση συμφερόντων
  • Έντονες συναισθηματικές αντιδράσεις
  • Καχυποψία και έλλειψη εμπιστοσύνης
  • Απαξίωση του άλλου

(Πηγή: Kerr & Huddleston, 2020)

Όσον αφορά τoν συντονισμό συζητήσεων που αφορούν αυτά τα αμφιλεγόμενα ζητήματα, απαιτείται ένας βαθμός αυτοπεποίθησης εκ μέρους των εκπαιδευτικών. Όπως υποστηρίζουν οι Kerr και Huddleston (2020), αυτή η αυτοπεποίθηση πηγάζει από την ανάπτυξη δεξιοτήτων και γνώσεων, όπως αυτών που αναφέρονται στον πιο κάτω πίνακα:

Δεξιότητα Περιγραφή
Ανταλλαγή ρόλων
Διερεύνηση της θέσης του εκπαιδευτικού, του γονέα κ.λπ. σε σχέση με αντικρουόμενες απόψεις
Αποπροσωποποίηση
Αντί να αντιμετωπίζεται το ζήτημα σε προσωπικό επίπεδο, η συζήτηση για το θέμα να εντάσσεται σε κοινωνικό πλαίσιο (ικανότητα διατύπωσης απόψεων για αμφιλεγόμενα ζητήματα με λιγότερο ‘απειλητικούς’ κοινωνικούς όρους)
Αποστασιοποίηση
Χρήση ιστορικών, γεωγραφικών ή φανταστικών παραλληλισμών για έμμεση προσέγγιση του θέματος
Ανάπτυξη ενσυναίσθησης
O εντοπισμός και η εκτίμηση εναλλακτικών απόψεων είναι σημαντικό στοιχείο στη διδασκαλία αμφιλεγόμενων ζητημάτων. Παροχή βοήθειας στους μαθητές ώστε να δουν τα ζητήματα από διάφορες οπτικές.
Αντιμετώπιση απρεπών σχολίων
Η διαχείριση απρεπών σχολίων που κάνουν οι μαθητές, μαζί με τους κανόνες της τάξης και την πολιτική του σχολείου, δημιουργούν ένα κλίμα που περιορίζει την εμφάνιση αυτών των σχολίων και που βοηθά τους εκπαιδευτικούς να τα αντιμετωπίσουν όταν γίνονται.