Θέμα 3: Αναπτύσσοντας αντι-αφηγήματα

Κατά τη διάρκεια μιας συζήτησης, είναι σημαντικό να έχουμε κατά νου ότι ορισμένες οπτικές, ερμηνείες και θεωρήσεις του κόσμου γύρω μας (αλλά και του εαυτού μας) είναι πιο ισχυρές από άλλες. Σε άλλες περιπτώσεις, όπως ο (βίαιος) εξτρεμισμός, υπάρχουν αφηγήματα που είναι πολωτικά και δεν επιτρέπουν την έκφραση εναλλακτικών απόψεων.

Συχνά, οι εκπαιδευόμενοι που προέρχονται από ένα μη κυρίαρχο ή περιθωριοποιημένο υπόβαθρο, όταν εκφράζουν την άποψή τους ή λένε τις ιστορίες τους, εκφράζουν μια θέση που δεν αποτελεί μέρος της κυρίαρχης αφήγησης.

Η ανάπτυξη αντι-αφηγημάτων ή η μελέτη/σύνταξη αντι-κειμένων, μπορεί να είναι μια πολύ χρήσιμη άσκηση για την ομάδα σε πολλά επίπεδα, αφού:

1. Ανταλλάζοντας ιστορίες, τα άτομα έρχονται σε επαφή με οπτικές και εμπειρίες ζωής διαφορετικές από τις δικές τους. Αυτό μπορεί να ανοίξει περαιτέρω διόδους για κριτικό αναστοχασμό και να οδηγήσει σε εναλλακτικούς τρόπους αντίληψης της κοινωνικής πραγματικότητας.
2. Σε μια ομάδα ατόμων με διαφορετικές ταυτότητες, η ανάπτυξη αντι-αφηγημάτων μπορεί να ενισχύσει την ενσυναίσθηση και την κατανόηση μεταξύ των μελών της.
3. Με τη σειρά της, η ανταλλαγή ιστοριών μπορεί να ενισχύσει την αίσθηση του ανήκειν στην ομάδα αλλά και, ενδεχομένως, στην ευρύτερη κοινωνία.
4. Μπορεί να οδηγήσει στην υπέρβαση εσφαλμένων αντιλήψεων, γενικεύσεων και στερεοτύπων σχετικά με ταυτότητες και κοινότητες, τα οποία υποστηρίζονται από κυρίαρχα και συχνά μη αμφισβητούμενα αφηγήματα.