Η ενσωμάτωση του κριτικού αναστοχασμού στην τάξη είναι μια σύνθετη διαδικασία. Με πολλούς τρόπους, περιλαμβάνει μια επέκταση της διαδικασίας του αυτοαναστοχασμού προς τα έξω. Ενώ οι δύο διαδικασίες (αυτοαναστοχασμός και ομαδικός αναστοχασμός) μοιράζονται ορισμένα κοινά μεθοδολογικά στοιχεία, κατά τον συντονισμό του κριτικού αναστοχασμού, θα ήταν χρήσιμο να έχετε υπόψη σας τη διαφορά μεταξύ αναστοχασμού και κριτικού αναστοχασμού.
Σύμφωνα με τον Brookfield (2015), ο αναστοχασμός περιλαμβάνει όλους τους μηχανισμούς αμφισβήτησης των λανθανουσών υποθέσεων, τον εντοπισμό ασυνεπειών και εναλλακτικών λύσεων, και τη δράση για βελτίωση της πρακτικής. Αυτό που προσθέτει ο χαρακτηρισμός «κριτικός» είναι μια σαφή εστίαση στην αποκάλυψη και αμφισβήτηση της ευρύτερης δυναμικής ισχύος που πλαισιώνει την πρακτική, και των κυρίαρχων εκείνων υποθέσεων που ενώ θεωρούμε ότι είναι προς το συμφέρον μας, στην πραγματικότητα λειτουργούν εναντίον μας. Συνεπώς, ο κριτικός αναστοχασμός οδηγεί τη διαδικασία αναστοχασμού πέρα από το επίπεδο της πρακτικής μας, για να αμφισβητήσει τα ιδεολογικά πλαίσια που συναντώνται στην ευρύτερη κοινότητα/κοινωνική/δημόσια ζωή.